☝️ Waarom zouden we Auschwitz discrimineren?
Amper één dag na de herdenking "75 jaar bevrijding van Auschwitz" schrapt het nieuwe stadsbestuur subsidies aan middelbare scholen die zo’n museum bezoeken. Enkel uitstappen binnen de landsgrenzen worden nog ondersteund. Een onbegrijpelijke keuze in deze tijden van haatspraak en onbegrip.
Het bestaande reglement steunt middelbare scholen die rond het thema ‘anti-discriminatie’ bezoeken afleggen of projecten uitvoeren. Tot onze verbazing stond het deze maand op de dagorde van de gemeenteraad met één belangrijke wijziging: de bezoeken moeten binnen onze landsgrenzen gebeuren anders geen geld meer.
Een bezoek aan de Mechelse dossin-kazerne om te leren tot wat haat en propaganda kan leiden: prima en dus ondersteuning. Een lerares Nederlands die met haar leerlingen na het lezen van het dagboek naar het Huis van Anne Frank trekt: sorry, geen cent ondersteuning.
Lokaal rundsvlees kan je ondersteunen of nabije sportevenementen promoten. Maar wie haalt het in zijn hoofd om in een reglement over anti-discrimatie landsgrenzen te trekken? De afschuw van de Holocaust kende die ook niet. Navelstaarderij of dom? Het feit dat één van de schepenen in commissie riep dat we ‘fier’ moeten zijn op ons eigen erfgoed en dat een andere het consequent had over ‘Vlaams erfgoed’, doet ons het tegendeel vermoeden.
Elk erfgoedproject vertelt zijn eigen verhaal over de Holocaust. Auschwitz (Polen), Westerbork (Nederland), Dachau (Duitsland) of Breendonk (België): het zijn stille en indrukwekkende getuigen van een niet zo ver maar vreselijk verleden. Politici moeten zich niet inlaten met de keuze van scholen hierover. Of is men van mening dat onze leerkrachten niet in staat zijn dit inzicht met hun leerlingen te delen?
Oorspronkelijk gepubliceerd op https://www.s-p-a.be
